Μιας και τον τελευταίο καιρό οι αλλαγές σκληρού δίσκου στα μηχανήματά μου δίνουν και παίρνουν (:Ρ) είπα να κάνω και μια αλλαγή στο laptop. Βασικά τα partitions του σκληρού μου είχαν αρχίσει να γεμίζουν επικίνδυνα και έτσι χρειαζόμουν ένα μεγαλύτερο σκληρό δίσκο σε χωρητικότητα. Ο αρχικός δίσκος ήταν 320G. Οι κατατμήσεις που περιέχει είναι τέσσερις: Μια που περιέχει το backup των άθλιων Bugindow sVista (ναι καλά διαβάσατε... Το ξαναγράφω για σιγουριά: Bugindow sVista! Δεν υπάρχει λάθος ούτε στο spelling, ούτε στα κενά!) από την εταιρία του laptop, ένα που περιέχει το πλήρες άθλιο λειτουργικό που ανέφερα, αλλά απαραίτητο όταν θέλεις να εκτυπώσεις CD σε Canon εκτυπωτή (:(), και άλλα δύο για το αγαπημένο μου openSUSE που το έχω αφήσει ακόμα στην έκδοση 11.2 (Λειτουργικό + Swap).
Τόσο το partition των Bugindows όσο και αυτό του Linux έχουν σχεδόν γεμίσει, των Bugindows γιατί είναι μικρό (LOL) και του Linux από ένα σωρό προγράμματα και Virtual Machines που χρησιμοποιώ. Όχι, τα downloaded files δεν βρίσκονται σε αυτό το σκληρό δίσκο, αλλά σε ένα δεύτερο που διαθέτει το laptop (Ναί, έχει δύο σκληρούς δίσκους αυτό το μικρούλι 17ιντσο!).
"Καλά!", θα έλεγε κάποιος. "Και πού είναι η δυσκολία στο να αντικαταστήσεις τον σκληρό σου δίσκο;". Όχι, δυσκολία δεν υπάρχει, απλά αν περιγράψω κάποια κακώς κείμενα, κάποιος που το κάνει για πρώτη φορά ίσως αποφύγει τα μικροπροβλήματα που δημιουργούνται. Κατά τ' άλλα όλα είναι λογικά και εύκολα. Ο σκοπός μας είναι να αντιγράψουμε τα πάντα από τον ένα σκληρό δίσκο στον άλλο χωρίς ιδιαίτερο κόπο. Όταν τελικά αντικαταστήσουμε τον εσωτερικό σκληρό με τον καινούργιο θα θέλαμε το μηχάνημά μας να κάνει boot όπως ακριβώς ήταν και πριν.
Τι θα χρειαστούμε αρχικά;
Η λίστα των απαραίτητων είναι μικρή:
- Ένα USB κουτάκι με το οποίο θα συνδέσουμε τον καινούριο σκληρό δίσκο στο μηχάνημά μας
- Ένα Live CD με το CloneZilla
- Ένα κατσαβιδάκι για την αλλαγή του σκληρού δίσκου
- Αρκετή υπομονή και ώρα!
Προετοιμασία για αντιγραφή των partitions
Πρώτα κατεβάζουμε το CloneZilla και το καίμε σε ένα CD. Εναλλακτικά μπορούμε να κατεβάσουμε την έκδοση για USB Flash Stick και να το έχουμε σε ένα Flashάκι. Με αυτό θα κάνουμε αργότερα boot για να αντιγράψουμε τα partitions του αρχικού σκληρού δίσκου στον καινούργιο. Η συνέχεια είναι λίγο kinky! Θα πρέπει να πω κάποια λίγα πράγματα για τον GRUB. Λίγα και βασικά! Μην περιμένετε να τον αναλύσω εξ ολοκλήρου!
Κατ' αρχήν, το Linux για να δει τους σκληρούς δίσκους χρησιμοποιεί τα κλασικά device files, /dev/sda, /dev/sdb κ.λ.π. Υπάρχει, όμως, και ένας εναλλακτικός τρόπος για την πρόσβαση στους σκληρούς δίσκους. Αν μπούμε μέσα στον κατάλογο /dev/disk, θα δούμε ότι υπάρχουν κάποιοι υποκατάλογοι ακόμα. Σε ένα σύστημα openSUSE θα βρείτε τους by-id, by-label, by-path και by-uuid. Σε κάθε ένα από αυτούς τους υποκαταλόγους βλέπουμε ένα σωρό links που δείχνουν προς τα κλασικά αρχεία των συσκευών /dev/sda κ.λ.π. Ο λόγος είναι πως η ανάθεση των device files γίνεται κατά την εκκίνηση και όταν αλλάξουμε κάποιο σκληρό δίσκο, ή ακόμα και αν κάνουμε αναβάθμιση στο BIOS του υπολογιστή, αυτά τα ονόματα δεν θα δείχνουν απαραίτητα στον ίδιο σκληρό δίσκο που εμείς θα θέλαμε, με αποτέλεσμα να έχουμε διάφορες εκπλήξεις! Γι' αυτό το λόγο έχουν δημιουργηθεί και οι υποκατάλογοι μέσα στο /dev/disk.
eliaschr@orion:~> cd /dev/disk
eliaschr@orion:/dev/disk> ls -Rl
.:
total 0
drwxr-xr-x 2 root root 380 2010-11-18 11:58 by-id
drwxr-xr-x 2 root root 100 2010-11-18 13:58 by-label
drwxr-xr-x 2 root root 220 2010-11-18 11:58 by-path
drwxr-xr-x 2 root root 140 2010-11-18 13:58 by-uuid
./by-id:
total 0
lrwxrwxrwx 1 root root 9 2010-11-18 13:58 ata-ST9500420AS_5VJ7ND82 -> ../../sda
lrwxrwxrwx 1 root root 10 2010-11-18 13:58 ata-ST9500420AS_5VJ7ND82-part1 -> ../../sda1
lrwxrwxrwx 1 root root 10 2010-11-18 13:58 ata-ST9500420AS_5VJ7ND82-part2 -> ../../sda2
lrwxrwxrwx 1 root root 10 2010-11-18 13:58 ata-ST9500420AS_5VJ7ND82-part3 -> ../../sda3
lrwxrwxrwx 1 root root 10 2010-11-18 13:58 ata-ST9500420AS_5VJ7ND82-part4 -> ../../sda4
lrwxrwxrwx 1 root root 9 2010-11-18 13:58 ata-WDC_WD5000BEVT-00A0RT0_WD-WX10AA9D0409 -> ../../sdb
lrwxrwxrwx 1 root root 10 2010-11-18 13:58 ata-WDC_WD5000BEVT-00A0RT0_WD-WX10AA9D0409-part1 -> ../../sdb1
lrwxrwxrwx 1 root root 9 2010-11-18 11:58 edd-int13_dev80 -> ../../sda
lrwxrwxrwx 1 root root 9 2010-11-18 11:58 edd-int13_dev81 -> ../../sdb
lrwxrwxrwx 1 root root 9 2010-11-18 13:58 scsi-SATA_ST9500420AS_5VJ7ND82 -> ../../sda
lrwxrwxrwx 1 root root 10 2010-11-18 13:58 scsi-SATA_ST9500420AS_5VJ7ND82-part1 -> ../../sda1
lrwxrwxrwx 1 root root 10 2010-11-18 13:58 scsi-SATA_ST9500420AS_5VJ7ND82-part2 -> ../../sda2
lrwxrwxrwx 1 root root 10 2010-11-18 13:58 scsi-SATA_ST9500420AS_5VJ7ND82-part3 -> ../../sda3
lrwxrwxrwx 1 root root 10 2010-11-18 13:58 scsi-SATA_ST9500420AS_5VJ7ND82-part4 -> ../../sda4
lrwxrwxrwx 1 root root 9 2010-11-18 13:58 scsi-SATA_WDC_WD5000BEVT-_WD-WX10AA9D0409 -> ../../sdb
lrwxrwxrwx 1 root root 10 2010-11-18 13:58 scsi-SATA_WDC_WD5000BEVT-_WD-WX10AA9D0409-part1 -> ../../sdb1
lrwxrwxrwx 1 root root 9 2010-11-18 13:58 usb-Generic-_Multi-Card_20060413092100000-0:0 -> ../../sdc
./by-label:
total 0
lrwxrwxrwx 1 root root 10 2010-11-18 13:58 Common -> ../../sdb1
lrwxrwxrwx 1 root root 10 2010-11-18 13:58 HDD -> ../../sda2
lrwxrwxrwx 1 root root 10 2010-11-18 13:58 _OEMBP -> ../../sda1
./by-path:
total 0
lrwxrwxrwx 1 root root 9 2010-11-18 13:58 pci-0000:00:02.1-usb-0:2:1.0-scsi-0:0:0:0 -> ../../sdc
lrwxrwxrwx 1 root root 9 2010-11-18 11:58 pci-0000:00:06.0-scsi-0:0:0:0 -> ../../sr0
lrwxrwxrwx 1 root root 9 2010-11-18 13:58 pci-0000:00:09.0-scsi-0:0:0:0 -> ../../sda
lrwxrwxrwx 1 root root 10 2010-11-18 13:58 pci-0000:00:09.0-scsi-0:0:0:0-part1 -> ../../sda1
lrwxrwxrwx 1 root root 10 2010-11-18 13:58 pci-0000:00:09.0-scsi-0:0:0:0-part2 -> ../../sda2
lrwxrwxrwx 1 root root 10 2010-11-18 13:58 pci-0000:00:09.0-scsi-0:0:0:0-part3 -> ../../sda3
lrwxrwxrwx 1 root root 10 2010-11-18 13:58 pci-0000:00:09.0-scsi-0:0:0:0-part4 -> ../../sda4
lrwxrwxrwx 1 root root 9 2010-11-18 13:58 pci-0000:00:09.0-scsi-1:0:0:0 -> ../../sdb
lrwxrwxrwx 1 root root 10 2010-11-18 13:58 pci-0000:00:09.0-scsi-1:0:0:0-part1 -> ../../sdb1
./by-uuid:
total 0
lrwxrwxrwx 1 root root 10 2010-11-18 13:58 0C90BD9C90BD8D28 -> ../../sda2
lrwxrwxrwx 1 root root 10 2010-11-18 13:58 14A4F162A4F14730 -> ../../sdb1
lrwxrwxrwx 1 root root 10 2010-11-18 13:58 269cc848-3599-4559-9c2b-5494643d6b64 -> ../../sda3
lrwxrwxrwx 1 root root 10 2010-11-18 13:58 90CEA1A2CEA180D8 -> ../../sda1
lrwxrwxrwx 1 root root 10 2010-11-18 13:58 970013ea-d703-4b36-8d77-44d9aca0ea65 -> ../../sda4
eliaschr@orion:/dev/disk>
Αυτά όλα τα links οδηγούν στα κλασικά device files. Αλλά αυτά παράγονται από διάφορα χαρακτηριστικά που έχει ο κάθε συνδεδεμένος σκληρός επάνω στο σύστημά μας (όπως π.χ. όνομα μοντέλου, σειριακός αριθμός κ.λ.π.). Αυτά τα χαρακτηριστικά δεν άλλάζουν ανάλογα με τη σύνδεση, γιατί είναι χαρακτηριστικά του ίδιου του σκληρού δίσκου που υπάρχει στο σύστημα. Γιατί τόσος λόγος για αυτά τα αρχεία; Γιατί ο GRUB ρυθμίζεται με βάση αυτά στο openSUSE και όταν θα αλλάξουμε σκληρό δίσκο στο μηχάνημά μας θα υπάρχει πρόβλημα στην εκκίνηση.
Το αρχείο το οποίο καθορίζει τις ρυθμίσεις του GRUB είναι το /boot/grub/grub.conf, ενώ από αυτό φτιάχνονται και κάποια άλλα αρχεία όπως το /boot/grub/menu.lst. Σε αυτά τα δύο αρχεία θα επέμβουμε πριν ξεκινήσουμε την αντιγραφή του σκληρού δίσκου στον καινούργιο.
Πιο συγκεκριμένα, το αρχείο
/boot/grub/grub.conf περιέχει τα παρακάτω:
eliaschr@orion:~> su
Password:
orion:/home/eliaschr # cat /boot/grub/grub.conf
# Modified by YaST2. Last modification on Tue Mar 23 13:58:50 EET 2010
# THIS FILE WILL BE PARTIALLY OVERWRITTEN by perl-Bootloader
# Configure custom boot parameters for updated kernels in /etc/sysconfig/bootloader
default 0
timeout 8
##YaST - generic_mbr
gfxmenu (hd0,2)/boot/message
##YaST - activate
###Don't change this comment - YaST2 identifier: Original name: linux###
title Desktop -- openSUSE 11.2 - 2.6.31.12-0.2
root (hd0,2)
kernel /boot/vmlinuz-2.6.31.12-0.2-desktop root=/dev/disk/by-id/ata-ST9500420AS_5VJ7ND82-part3 resume=/dev/disk/by-id/ata-ST9500420A_5VJ7ND82-part4 quiet showopts vga=0x365
initrd /boot/initrd-2.6.31.12-0.2-desktop
###Don't change this comment - YaST2 identifier: Original name: failsafe###
title Failsafe -- openSUSE 11.2 - 2.6.31.12-0.2
root (hd0,2)
kernel /boot/vmlinuz-2.6.31.12-0.2-desktop root=/dev/disk/by-id/ata-ST9500420AS_5VJ7ND82-part3 showopts apm=off noresume edd=off powersaved=off nohz=off highres=off processor.max_cstate=1 x11failsafe vga=0x314
initrd /boot/initrd-2.6.31.12-0.2-desktop
###Don't change this comment - YaST2 identifier: Original name: windows 1###
title Bugindow sVista
rootnoverify (hd0,1)
chainloader +1
orion:/home/eliaschr #
Παρατηρούμε ότι στις παραμέτρους root και resume χρησιμοποιούνται ονομασίες κατατμήσεων από τον υποκατάλογο /dev/disk/by-id. Παρατηρούμε, επίσης, τις πρώτες γραμμές να μας προειδοποιούν ότι αυτό το αρχείο αλλάζει από κάποιο script αυτόματα, που σημαίνει ότι αν κάνουμε αλλαγές σε αυτό, κάποια στιγμή οι αλλαγές θα χαθούν. Βέβαια, τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά, αλλά για να χρησιμοποιήσουμε τις ευκολίες του γραφικού περιβάλλοντος του openSUSE θα το τροποποιήσουμε από το εργαλείο Yast2.
Αρχικά, από το μενού του γραφικού περιβάλλοντος KDE4 στην καρτέλα "Υπολογιστής" ("Computer") κάνουμε κλικ στην πρώτη επιλογή, "YaST".
Από το παράθυρο που ανοίγει επιλέγουμε από την αριστερή στήλη το "Σύστημα" ("System") και από τις επιλογές της δεξιάς στήλης επιλέγουμε το "Bootloader". Τότε θα ανοίξει το ακόλουθο παράθυρο:
Εκεί, μπορούμε να παρατηρήσουμε τις επιλογές που μας εμφανίζει ο GRUB κατά την εκκίνηση του υπολογιστή μας. Σε αυτές είναι που θα επέμβουμε, λιγάκι. Για να κάνουμε την επέμβαση, απλά επιλέγουμε την επιλογή που μας ενδιαφέρει και πατάμε το "Edit". Τότε εμφανίζεται και το ακόλουθο παράθυρο. Εκεί, φυσικά, οι δικές σας ρυθμίσεις θα είναι διαφορετικές από αυτές που φαίνονται στην εικόνα.
Οι ρυθμίσεις που μας ενδιαφέρουν είναι οι root και η resume. Η πρώτη βρίσκεται στο "Root Device", ενώ η δεύτερη βρίσκεται στο "Optional Kernel Command Line Parameter". Αυτά τα ρυθμίζουμε να περιέχουν τα standard device names ανάλογα με το partition που δείχνουν. Στη δικιά μου περίπτωση είναι αυτά που φαίνονται στην ακόλουθη εικόνα (/dev/sda3 και /dev/sda4 αντίστοιχα):
Εκεί πατάμε το "OK" και επιστρέφουμε στην προηγούμενη εικόνα. Επαναλαμβάνουμε τα ίδια για κάθε επιλογή του GRUB, και βάζουμε στις ρυθμίσεις τις αντίστοιχες, πάντα, κατατμήσεις σε standard device names. Προσέχουμε να δείχνουν τις σωστές κατατμήσεις κάθε φορά. Στο τέλος πατάμε και σε αυτή την εικόνα το "OK". Ο υπολογιστής κάνει την καινούργια εγκατάσταση του GRUB.
Κάτι που ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ είναι να κάνουμε τις αντίστοιχες διορθώσεις και στο αρχείο /etc/fstab. Για να γίνουν οι αλλαγές πρέπει να είμαστε logged in σαν root χρησιμοποιώντας τον αγαπημένο μας editor, όπως π.χ. τον vi. Ένα τυπικό αρχείο με τις αλλαγές του είναι το:
orion:/home/eliaschr # cat /etc/fstab
/dev/sda4 swap swap defaults 0 0
/dev/sda3 / ext3 acl,user_xattr 1 1
/dev/sda2 /windows/C ntfs-3g users,gid=users,fmask=113,dmask=002,locale=el_GR.UTF-8 0 0
/dev/sdb1 /windows/D ntfs-3g users,gid=users,fmask=113,dmask=002,locale=el_GR.UTF-8 0 0
proc /proc proc defaults 0 0
sysfs /sys sysfs noauto 0 0
debugfs /sys/kernel/debug debugfs noauto 0 0
usbfs /proc/bus/usb usbfs noauto 0 0
devpts /dev/pts devpts mode=0620,gid=5 0 0
orion:/home/eliaschr #
Αντιγραφή των κατατμήσεων στον καινούργιο σκληρό δίσκο
Ήρθε η ώρα να κάνουμε boot το CloneZilla. Εδώ οι εικόνες που εμφανίζονται είναι, φυσικά, από εικονικό μηχάνημα γιατί αλλιώς δε θα μπορούσαμε να τις τραβήξουμε από το σύστημα την ώρα που τρέχει. Το εικονικό μηχάνημα θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε τι κάνουμε, με τη διαφορά μόνο στις ονομασίες των σκληρών δίσκων.
Αφού βάλουμε το CD του CloneZilla στον οδηγό του υπολογιστή μας, ελέγχουμε ότι το BIOS μας θα προσπαθήσει να κάνει boot πρώτα από εκεί και όχι από τον σκληρό δίσκο. Αν όλα είναι εντάξει τότε η εκκίνηση του υπολογιστή θα δείξει την ακόλουθη εικόνα:
Εδώ ξεκινάμε το CloneZilla, όπως φαίνεται και στην εικόνα. Αφού επιλέξουμε στις ακόλουθες εικόνες τη γλώσσα και το keymap του πληκτρολογίου μας (αφήνουμε τα προεπιλεγμένα) καταλλήγουμε στην εικόνα:
Η επιλογή μας δε θα μπορούσε να είναι άλλη από την εκκίνηση του προγράμματος, όπως φαίνεται και η ενεργοποιημένη επιλογή. Η επόμενη ερώτηση που μας κάνει ο υπολογιστής είναι αν η αντιγραφή θα αφορά image από partition ή αν θα γίνει σε κανονικά devices απ' ευθείας. Εφόσον πάμε να αντιγράψουμε έναν ολόκληρο σκληρό δίσκο σε έναν άλλο, δε θα κάνουμε καθόλου με images των partitions. Οπότε η σωστή επιλογή είναι αυτή που φαίνεται στο στιγμιότυπο:
Και για όλους εμάς που είμαστε καινούργιοι στο άθλημα του CloneZilla καλό είναι να επιλέξουμε το Beginner mode...
Τη συνέχεια, λίγο πολύ, τη φανταζόμαστε. Επιλέγουμε αν η κλωνοποίηση θα γίνει τοπικά ή απομακρυσμένα. Φυσικά επειδή και οι δύο συσκευές σκληρών δίσκων είναι επάνω στο ίδιο μηχάνημα η κλωνοποίηση είναι τοπική. Εδώ καλό είναι να συνδέσουμε τον εξωτερικό σκληρό δίσκο στη USB θύρα πριν προχωρήσουμε. Ο παλιός σκληρός δίσκος, δηλαδή, είναι ο εσωτερικός του μηχανήματος, ενώ ο δίσκος που θα δεχθεί τα δεδομένα είναι ο εξωτερικός που συνδέουμε στη θύρα USB.
Σε αυτό το σημείο θα επιλέξουμε τον σκληρό δίσκο από τον οποίο θα πάρουμε τα δεδομένα (Source). Είναι ο δίσκος που περιέχει τα λειτουργικά συστήματά μας και είναι συνδεδεμένος εσωτερικά στο μηχάνημα. Αυτό σημαίνει ότι θα τον βλέπουμε με το όνομα sda.
Όταν συνδέσαμε τον εξωτερικό σκληρό δίσκο στη θύρα USB είδαμε κάποια μηνύματα που μας έδειχναν την ονομασία του εξωτερικού σκληρού δίσκου. Σε αυτό το παράδειγμα ο εξωτερικός δίσκος είναι ο sdb. Αυτόν θα επιλέξουμε και σαν συσκευή που θα δεχθεί τα δεδομένα μας (Destination).
Αφού πατήσουμε το OK, είμαστε στο τελευταίο σημείο πριν ξεκινήσει η κλωνοποίηση. Καλό είναι να κάνουμε έναν έλεγχο για το αν έχουμε κάνει τη σωστή επιλογή στους σκληρούς δίσκους, γιατί ένα λάθος θα μπορούσε να είναι μοιραίο για τα δεδομένα μας! Προσοχή!
Η τελική μας επιλογή, αν όλα είναι σωστά, είναι να γράψουμε y και η κλωνοποίηση ξεκινάει. Τώρα έχετε πάρα πολύ χρόνο να ασχοληθείτε με οτιδήποτε άλλο εκτός από τον υπολογιστή σας... :D
Τελικές Κινήσεις
Όταν τελειώσει η κλωνοποίηση μπορούμε να κάνουμε shutdown στον υπολογιστή μας. Τώρα ήρθε η ώρα να πιάσουμε κατσαβίδι στα χέρια μας και να ανταλλάξουμε θέσεις στους σκληρούς δίσκους. Δεν είναι καμιά ιδιαίτερα δύσκολη διαδικασία, όσο είμαστε προσεκτικοί σε αυτό που κάνουμε, όλα θα πάνε καλά.
Μόλις γίνει η αλλαγή των σκληρών δίσκων, μπορούμε να ανάψουμε τον υπολογιστή μας ξανά. Αν όλα τα κάναμε σωστά τότε το openSUSE θα εκκινήσει κανονικά!. Το μόνο που θα παρατηρήσουμε είναι ότι η αρχική εικόνα του GRUB δεν έχει το γραφικό τμήμα, αλλά είναι όλη σε text mode. Πώς μπορούμε να το φτιάξουμε αυτό; Με μια κίνηση επανεγκατάστασης δύο πακέτων. Ας δούμε τη διαδικασία:
Αρχικά τρέχουμε το YaST όπως ακριβώς κάναμε και στην αρχή του άρθρου. Εκεί θα επιλέξουμε τη "Διαχείριση Λογισμικού" ("Software Management").
Εδώ θα ψάξουμε τα διαθέσιμα πακέτα με τη λέξη grub οπότε θα μας εμφανίσει ο υπολογιστής μας 3 πακέτα. Τα δύο είναι ήδη εγκαταστημένα.
Κάνοντας δεξί κλικ σε μια επιλογή, στο μενού που εμφανίζεται πάμε τον κέρσορα του ποντικιού μας στην επιλογή "Όλα σε αυτή τη λίστα..." ("All in this list...") και εμφανίζεται ακόμα ένα υπομενού. Η επιλογή που μας ενδιαφέρει είναι η "Ενημέρωση χωρίς συνθήκες" ("Update unconditionally"). Όταν κάνουμε την επιλογή τα δύο εικονίδια δίπλα από τα πακέτα που είναι ήδη εγκαταστημένα στον υπολογιστή αλλάζουν και μας δείχνουν ότι πρόκειται να ενημερωθούν. Πατώντας το πλήκτρο "Αποδοχή" ("Accept") που βρίσκεται κάτω και δεξιά, γίνεται η εγκατάσταση των δύο πακέτων. Μετά από αυτό, στην επόμενη επανεκκίνηση του υπολογιστή μας θα δούμε και το κλασικό γραφικό περιβάλλον του GRUB, όπως το είχαμε συνηθίσει!
Αν κάτι δεν πάει καλά στην εκκίνηση του καινούργιου σκληρού
Κάτι που θα πρέπει να πω είναι ότι το openSUSE μας δίνει τη δυνατότητα να κάνουμε επιδιόρθωση του λειτουργικού μας συστήματος από το DVD εκκίνησης. Αν λοιπόν, όταν εκκινήσουμε τον υπολογιστή μας με τον καινούργιο σκληρό δίσκο, δε μπορέσουμε να δούμε την εικόνα του GRUB, τότε μάλλον κάτι έχουμε κάνει λάθος παραπάνω. Μπορούμε πάντα να επιδιορθώσουμε τον bootloader με τη βοήθεια του DVD εγκατάστασης. Αν κάνουμε από αυτό εκκίνηση του υπολογιστή τότε θα δούμε την ακόλουθη εικόνα:
Η επιλογή "Resque System" μας βγάζει σε κονσόλα όπου έχουμε δικαιώματα υπερχρήστη. Έτσι μπορούμε να κάνουμε ότι θέλουμε στο σύστημά μας. Ενδείκνυται για τους σκληροπυρηνικούς τύπους, που μπορούν να κάνουν τα πάντα από την κονσόλα σε ένα σύστημα. Αν όμως δεν είστε από αυτούς, τότε μπορείτε να επέμβετε στο σύστημα λίγο πιο απλά με το εργαλείο "Repair Installed System", όπως φαίνεται και στην εικόνα.
Για την πρώτη περίπτωση δεν έχουμε να πούμε και πολλά... Σε αυτό το how-to θα ασχοληθούμε με το εργαλείο που φαίνεται να επιλέγουμε και στο στιγμιότυπο παραπάνω. Μετά την επιλογή του θα δούμε την ακόλουθη εικόνα:
Εδώ η επιλογή "Expert Tools" είναι αυτή που μας χρειάζεται. Αυτή θα μας εμφανίσει αρκετά εργαλεία που θα μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε για να κάνουμε επιδιόρθωση στο σύστημά μας.
Και η πρώτη επιλογή είναι αυτή που μας χρειάζεται! "Install New Boot Loader". Όταν την επιλέξουμε θα δούμε ένα αρκετά γνώριμο περιβάλλον. Είναι το YaST και συγκεκριμένα το κομμάτι του με το οποίο ρυθμίζουμε, τι άλλο, τον GRUB.
Κάτω και δεξιά υπάρχει ένα πλήκτρο που ονομάζεται "Other". Όταν το επιλέξουμε εμφανίζεται ένα μενού που έχει κάποιες επιλογές. Αυτή που μας ενδιαφέρει σε πρώτη φάση είναι η επιλογή "Reread Configuration from Disk". Όταν κάνουμε κλικ επάνω της, θα δούμε να εμφανίζονται οι επιλογές που έχει κανονικά ο GRUB.
Επιστρέφουμε πάλι στο μενού "Other" για να επιλέξουμε την τελευταία επιλογή του, "Write Bootloader Boot Code to Disk".
Τέλος επιλέγουμε την καρτέλα "Boot Loader Installation" και εκεί κάνουμε τις ρυθμίσεις που φαίνονται στο ακόλουθο στιγμιότυπο:
Αφού γίνουν όλα αυτά, πατάμε το "OK" και αφήνουμε τον υπολογιστή να εγκαταστήσει τον GRUB και πάλι. Έτσι, διορθώνουμε και το πρόβλημα του boot.
Εδώ, άλλο ένα how-to τελειώνει. Ελπίζω να βοήθησα όποιον ενδιαφέρεται να "μεγαλώσει" λίγο τον σκληρό του δίσκο στο laptop. Αν έχετε openSUSE 11.3, η διαφορά είναι πως εκεί υπάρχει μόνο η επιλογή "Resque System" και έτσι θα έχετε να κάνετε με περιβάλλον κονσόλας, το οποίο βέβαια δεν είναι απαραίτητα κακό! Απλά, μια λίγο καλύτερη γνώση στην εκκίνηση και στα συστήματα αρχείων είναι καλό να υπάρχει, καθώς επίσης να γνωρίζεται εντολές του τύπου fdisk κ.λ.π.
May the source be with you
Ηλίας Χρυσοχέρης
