Τα βασικά προβλήματα του ανοικτού λογισμικού!... (μέρος 1ο - open/libreoffice)

Είναι γνωστό πως είμαι από τους θερμούς υποστηρικτές του ανοικτού λογισμικού και χρησιμοποιώ μόνο ΕΛ/ΛΑΚ εφαρμογές στο 90% των εργασιών μου. Το 10% της χρήσης του κλειστού λογισμικού μου είναι στη σχεδίαση κυκλωμάτων, όπου χρησιμοποιώ το EAGLE σε περιβάλλον Linux (αγορασμένο) και οι εκτυπώσεις των CD/DVD με τον εκτυπωτή μου, όπου δεν υποστηρίζεται αυτού του είδους η εκτύπωση στο αγαπημένο μου λειτουργικό...

Αυτό το άρθρο το γράφω στις 01:00 ξημερώματα, γιατί πραγματικά κάθε φορά που χρησιμοποιώ μια από τις "σουίτες γραφείου", όπως θέλουν να τις αποκαλούν κάποιοι, OpenOffice ή LibreOffice, ξέρω ότι το 80% του χρόνου χρήσης θα συνοδεύεται από κατάρες, βρισιές και ατελείωτα χτυπήματα του γραφείου μου. Δεν είναι λίγες οι φορές που αναφέρονται προβλήματα με τις εν λόγω εφαρμογές από φίλους, γνωστούς κ.λ.π. Και οι περισσότεροι είναι υποστηρικτές του Ανοικτού Λογισμικού, όπως εγώ.

Θα ξεκινήσω παραθέτωντας δύο φωτογραφίες. Η πρώτη δείχνει το OpenOffice την ώρα που γράφω ένα ερωτηματολόγιο. Το ερωτηματολόγιο αυτό περιέχει και σχήματα. Έτσι, το διάγραμμα που φαίνεται είναι ένα διάγραμμα, που κατασκευάζεται στην ίδια "σουίτα" (ο Θεός να το κάνει αυτό το πράμα να γίνει σουίτα) γραφείου. Την ώρα που δημιουργείται το σχήμα, όλα φαίνονται μια χαρά:

Οι κόκκινες γραμμές ξεκινάνε από το σημείο (0,0), δηλαδή την αρχή των αξόνων.

Μπορείτε να παρατηρήσετε τη διαφορά στο στιγμιότυπο που φαίνεται εδώ; Είναι το ίδιο στιγμιότυπο, όμως το πρόγραμμα έχει βγει από τη σχεδίαση και έχει μπει και πάλι στη σύνθεση κειμένου. Ξαφνικά οι κόκκινες γραμμές έχουν περάσει κάτω από τον οριζόντιο άξονα!... Δηλαδή, πόση προσπάθεια θέλει αυτό το πράγμα στον προγραμματισμό να γίνει. Τόσο διαφορετικές είναι οι ρουτίνες της σύνθεσης της εικόνας στο write (που είναι ο κειμενογράφος) από το draw (που είναι το κομμάτι του σχεδίου); Δηλαδή πόσο άθλια μπορεί να κάνει τον κώδικά του ένας προγραμματιστής; Πόσο σοβαρά, τελικά, παίρνουμε τη δουλειά που κάνουμε;

Το πρόβλημα δεν είναι το ότι το πρόγραμμα έχει bugs. Ακόμα και το "Hello, world" που θα φτιάξει κάποιος μπορεί να έχει bugs... Το πρόβλημα είναι πως οι διαθέσιμες επιλογές, όσες κι αν φαίνονται να είναι (τα διαφόρων ειδών office που υπάρχουν), τόσο πιο χάλια είναι και η κατάσταση. Το πρόβλημα είναι πως θέλουμε το ανοικτό λογισμικό να είναι αυτό που προτείνουμε στον κόσμο για τη σταθερότητά του, αλλά κανένας μας δεν λέει ότι "φίλε, βάλε Linux και άμα γράψεις ένα σοβαρό κείμενο, να με χεχαιρετίσεις!"...

Πρέπει κάποια στιγμή να το πάρουμε χαμπάρι, πως δεν είναι μόνο το kernel και τα εφέ στα γραφικά περιβάλλοντα αυτά που θα κάνουν τον κόσμο να περάσει στο ανοικτό λογισμικό. Όλο το παιχνίδι με το αν το GNOME3.7865455 θα έχει καλύτερα τρισδιάστατα εφέ από το KDE 8.576576554563543-4 είναι μόνο το 0.1% του χρόνου του χρήστη και τίποτα άλλο! Είναι η λειτουργικότητα του όλου πακέτου, λειτουργικού και λογισμικού υποστήριξης, αυτή που θα κάνει κάποιον να μεταβεί στο Linux και να φύγει από κάποιο άλλο λειτουργικό. Και αυτή βασίζεται σε λίγα βασικά πράγματα:

1. Κανένας δε μπορεί να πετάξει στα σκουπίδια τη δουλειά που έχει κάνει μέχρι τώρα σε κάποιο άλλο λειτουργικό. Το πρώτο πράγμα που θέλει είναι κατά κάποιο τρόπο συμβατότητα, ώστε τα αρχεία που έχει δημιουργήσει να μπορεί να τα επεξεργαστεί ΕΠΙΤΥΧΩΣ και με ανοικτό λογισμικό! Με οποιοδήποτε τρόπο θα πρέπει να μπορεί να κάνει import τα αρχεία του και να μπορεί να συνεχίσει τη δουλειά που μέχρι τώρα είχε κάνει, λίγη ή πολλή!
2. Τα βασικά προγράμματα (δε μιλάω για τα εξηζητημένα, όπως το πακέτο που προανέφερα), όπως κειμενογράφος, λογιστικά φύλλα, παρουσιάσεις, απλή σχεδίαση σχημάτων, media players κ.λ.π. ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΧΡΗΣΤΗ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΤΡΟΠΑΡΙΑ ΜΕ ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ!!!!! Να μην είναι υποχρεωμένος να μάθει LaTeX για να μπορέσει να γράψει ένα κείμενο δύο σελίδων... Έλεος!

Είναι ήδη αργά και πρέπει να συνεχίσω τη δουλειά μου. Ίσως αν έχω οίστρο κάποια άλλη μέρα να δώσω και το δεύτερο μέρος...