Η ιστορία έχει ώς εξής:
My story begins like that:
Μια ωραία μέρα ξεκίνησα να γράψω καμιά 50άδα CD Kubuntu, καμιά 50άδα CD Xubuntu και καμιά 50άδα CD openSUSE. Εδώ, στα Χανιά της Κρήτης, ξεκίναγε ο σύλλογός μας (Σύλλογος Φίλων Ανοικτού Λογισμικού Χανίων, γνωστός αλλιώς ώς Chania-LUG) μια σειρά από εκδηλώσεις με τον κλασικό στόχο του να κάνουμε γνωστότερο το ΕΛΛΑΚ. Μιας και ασχολούμαι πολύ με σχεδίαση ηλεκτρονικών κυκλωμάτων, είχα πάρει ένα laptop 17", γιατί ως γνωστόν όταν κάνεις σχεδίαση χρειάζεσαι μεγάλη οθόνη. Έτσι, για όλες μου τις δουλειές είχα αυτό το laptop, το οποίο έτρεχε, τι άλλο για αυτούς που με ξέρουν καλά, openSUSE.
One day I started the burning of 50 CDs with Kubuntu, 50 CDs of Xubuntu and other 50 CDs with my favourite openSUSE Linux Here at the beautyful Chania of Crete, the newlly founded club (Chania Linux Users Group, also known as Chania-LUG) started a series of public events. Our goal, among others, was to present the Free and Open Source Software and its power. As I am an electronic engineer used to design hardware I own a 17" laptop, because PCB Design can be easier and in more detail in larger screens. So, for every computer work I wanted to do I always used this laptop. It was running, what else for those who know me well enough, openSUSE.
Έλα όμως που εκείνο τον καιρό αποφάσισε να σταματήσει να αναγνωρίζει το CD Drive. Για κάποιο λόγο, ενώ το kernel έβλεπε ότι υπάρχει κάποιο device συνδεδεμένο στον controller, του έστελνε ερωτήσεις για να δει τι ακριβώς είναι αυτό, αλλά απάντηση δεν έπερνε! Ε! λέω κι εγώ, έχει χαλάσει ή το drive ή ο controller. Αλλά λόγω του ότι το lap είναι ακόμα σε εγγύηση και δεν έχει εύκολη πρόσβαση στο CD Drive αποφάσισα να πάρω ένα εξωτερικό USB CD Recorder για να κάνω τη δουλειά μου... Μετά από δύο μέρες τα CD όλα είχαν γραφτεί και τυπωθεί στον Canon μου και έτσι ήμουν έτοιμος για τις εκδηλώσεις μας.
But, there's always a "but"... it desided to stop recognising the CD Drive. For some reason, though the kernel of the operating system could find a device connected to that controller, it kept sending questions to find out what kind of device was that but it didn't receive an answer from the drive! What else could I imagine than that of the broken CD Drive, or controller. The laptop was still covered by the factory warranty and I also didn't have an easy access to the drive, I decided to buy an external CD Recorder to do my job... After two days of burning, all the CD discs where done; burned and printed by my Canon printer. I was ready for our public events...
Το lap την έβγαλε καθαρή κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων με μια μικρή παρατήρηση: Καμιά φορά δεν ξεκίναγε το BIOS να κάνει post. Ενώ το σύστημα ξεκίναγε (ανεμιστηράκι και leds) η οθόνη έμενε μαύρη σαν καλιακούδα! Αν το έσβηνα και το ξανάναβα τότε έπαιρνε κανονικά μπροστά και όλα ΟΚ, εκτός φυσικά από το εσωτερικό recorder...
My laptop made it through the series of events with only one small observation: Sometimes, while powering on it stayed stack before the BIOS POST. The fan and the leds where lit, the screen remained black and frozen! But if I forced it to power off and then back on, everything ran fine. Except, of cource, the internal CD Recorder...
Την επομένη της εκδήλωσης Software Freedom Day 2009, το laptop σταμάτησε να ανάβει. Μπορεί να προσπάθησα να το αναβοσβήσω και 50 φορές, αλλά μάταια!... Σκέφτηκα, λοιπόν, ότι ήρθε η ώρα να χρησιμοποιήσω την εγγύηση. Το πήγα λοιπόν στον φίλο μου που έχει το μαγαζί από το οποίο είχα αγοράσει το laptop και έτσι ξεκίνησε η αποστολή του προς τη μαμά εταιρία για επισκευή.
The day just after the last of the events, the Software Freedom Day 2009, my laptop stopped working. I must have tried to power it on more than 50 times, but without success!... I said that it's time to use the warranty. I went to the shop I bought the laptop. The owner is a friend of mine. So, the laptop was dispatched to the manufacturer to be repaired.
Στο ενδιάμεσο όμως, μέχρι να επιστρέψει το lap οι δουλειές αυξάνονταν (τι πρωτότυπο!) και έτσι για άλλη μια φορά πήγα στον φίλο μου για να φτιάξουμε ένα μηχάνημα, desktop αυτή τη φορά, με ότι υπήρχε διαθέσιμο στο μαγαζί ή με κάτι που θα μπορούσαμε να το έχουμε το αργότερο μέχρι το επόμενο πρωί - πρωί Σαββάτου. Η μέρα ήταν Παρασκευή και έτσι έπρεπε να πάρω στα χέρια μου τον υπολογιστή το αργότερο μέχρι το Σάββατο το μεσημέρι, ώστε να λιώσω επάνω του κάνοντας εγκαταστάσεις λειτουργικών. Φυσικά από καιρό ήθελα να πάρω και ένα desktop για να το έχω σαν server για τις δουλειές μου και έτσι ήρθε και η ευκαιρία να γίνει και αυτό.
Meanwhile, until my laptop is returned to me, my to-do list was getting bigger and bigger (how rare, I know...). So, I went once again to my friend's shop to build a Desktop PC with whatever hardware he already had in his shop, or using some hardware that could be there, the latest, the next morning; Saturday morning!... It was Friday and the lates I had to get my new PC was Saturday noon, to be able to start operating system(s) and programms installation. There was the thought of having a desktop PC to act as server for my job, for sometime, so that was the moment for this thought to make it true.
Πράγματι, το Σάββατο το πρωί πήγα στο μαγαζί του φίλου μου και του είπα να κάνει αυτός τις δουλειές του, μόνο ένα καφέ θα χρειαζόμουν και θα ξεκίναγα εγώ τη συναρμολόγηση του μηχανήματός μου. Όλα καλά!...
Indeed, Saturday, early in the morning I was at my friend's shop. I told him to do his job and I will make my PC. All I needed was a coffee! Everything went fine!
Πίσω στο σπίτι σούμπιτο για να ξεκινήσουν οι εγκαταστάσεις. Άλλη μια μικρή λεπτομέρεια εδώ. Τι λειτουργικό να βάλω ώστε να κάνω τη δουλειά μου με ασφάλεια (κοινώς απαγορεύονται τα bugindows ή virindows) και να έχω και τις καλύτερες υπηρεσίες σαν server για αργότερα. Η απάντηση, φυσικά, δε μπορεί να είναι άλλη από το FreeBSD. Με μια γρήγορη κίνηση πήρα τηλέφωνο το Μανώλη, ο οποίος είναι ο μετρ του FreeBSD και τον έβαλα να μου κατεβάσει το 64bit για να ξεκινήσω εγκατάσταση. Το σπίτι του απέχει γύρω στο 5άλεπτο από το μαγαζί με τους Η/Υ και μέσα σε αυτό το διάστημα το FreeBSD 8.0-RC1 amd64 ήταν έτοιμο! Φυσικά ο Μανώλης μου έδωσε και άλλη μια συμβουλή, να εγκαταστήσω πρώτα ένα λειτουργικό που το ξέρω καλά (openSUSE - ανήκω στους κατά κάποιο τρόπο Ubuntu haters) και μετά το FreeBSD, μιας και δεν έχω και ιδιαίτερη ιδέα με το τελευταίο - μια φορά το είχα εγκαταστήσει σε ένα Virtual Machine!
Need to get back home the sooner to start the operating system installations. Another small detail... What operating system should I install to securely do my job (meaning that bugindows/virindows are forbidden) and at the same time to have the most stable server later. There is only one true answer to that and is nothing else than FreeBSD. With a quick move I called Manolis, who is the "Chuck Noris" of FreeBSD and I asked him to download the 64bit version of FreeBSD and burn it on a CD for me, to be able to install it on my new computer. His place is about 5 minutes far driving from the computer shop and between that time space FreeBSD 8.0-RC1 amd64 was ready! Of course, Manolis gave me the advice to first install an operating system that I know better (openSUSE - I belong to kind of Ubuntu haters) and then FreeBSD as a second, as I don't really know the latter - I installed it once along time ago, in a Virtual Machine!
Έτσι και έκανα. Έκανα μια γρήγορη εγκατάσταση στο openSUSE με KDE4.3.1 και προχώρησα στην εγκατάσταση του FreeBSD! Επειδή όμως γνωρίζω καλά ότι τα multi-boot συστήματα κάνουν boot κυρίως στην προεπιλογή, ρύθμισα τον GRUB να έχει προεπιλεγμένο το FreeBSD. Όμως ο GRUB του openSUSE δεν υποστηρίζει boot από UFS filesystem, έπαιξε με chainload και έτσι απλά περιμένω λίγο περισσότερο να προχωρήσει και ο δεύτερος bootloader (του FreeBSD). Αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα καθώς μου δίνει και τις επιπλέον δυνατότητες του single user mode κ.λ.π.
So I did. I made a very quich openSUSE installation with KDE4.3.1 and I proceed to the FreeBSD installation. Because I know very well dual boot systems most of the time boot at the default option, I configured GRUB to select as default the FreeBSD entry. But, openSUSE GRUB is not compiled with UFS filesystem support, so I used chainload. The only drawback was that I should wait a little longer during boot because of the second (FreeBSD) bootloader. This was not a real problem as it gives me more options for booting up FreeBSD, like single user mode etc.
Σε πρώτη φάση είχα τον unofficial οδηγό του Μανώλη στα χέρια μου και έτσι η εγκατάσταση μου ήρθε αρκετά ευκολότερη απ' ότι κάποιος μπορεί να πιστεύει. Εκεί κάθησα και έφτιαξα τα πάντα με το χέρι, με αποτέλεσμα να γνωρίζω επακριβώς τι γίνεται μέσα στον υπολογιστή μου, τι πακέτα έχουν εγκατασταθεί, τι τρέχει κάθε στιγμή και γενικά ένιωθα ότι έχω πάντα το επάνω χέρι σε ότι γίνεται μέσα στο μηχάνημά μου! Πράγματι έτσι είναι. Το FreeBSD είναι ένα λειτουργικό για λίγους (μα, τελικά κάθε λειτουργικό έτσι δεν είναι;). Αν σε ενδιαφέρει να έχεις κάτι που δουλεύει ακριβώς όπως το έχεις κάνει εσύ να δουλεύει, αν σε ενδιαφέρει να μάθεις 5 πραγματάκια παραπάνω για τα σύγχρονα λειτουργικά (και ξανά δε μιλάω για bugindows - Αυτό δεν είναι λειτουργικό, απλά το νομίζει! Ναι είμαι κακός!) και πώς να τα παραμετροποιείς, τότε το FreeBSD είναι για σένα.
In the first place I had Manolis' unofficial guide in my hands so the installation was very easy, easier than expected. I setup and configured everything by hand so I knew exactly what is going on in my computer, what packages are installed, what's running every moment and generaly I felt I have full control of my machine! And that is true. FreeBSD is an operating system for few (but isn't it true for every operating system, finaly?). If you want something to work exactly as you set it up, if you want to learn more things over today's operating systems (and again I don't refer to bugindows - this is not operating, it just thinks so! And yes, I'm mean!) and how to configure evrything in them, then FreeBSD is for you.
Από εκεί και πέρα έκανα εγκατάσταση σε Xorg και παραμετροποίηση, KDE4.3.1, codecs, flashplayer, linuxulator κ.λ.π. και το περίεργο (για τη φήμη του FreeBSD) είναι ότι δεν ένιωσα ούτε μια στιγμή άβολα με όλη αυτή την "καινούργια μου ανακάλυψη"! Αισθανόμουν όπως ένα μικρό παιδί που του δίνεις ένα εντυπωσιακό παιχνίδι και κάθε φορά που ανακαλύπτει μια καινούργια "κρυψώνα στον πύργο" εντυπωσιάζεται. Ναι, έτσι είναι το FreeBSD.
After the operating system setup and configuration, I proceeded to Xorg, KDE4.3.1, codecs, flashplayer, linuxulator etc. And the funiest thing (against the fame of FreeBSD) is that I never felt, not even a moment, uncomfortable with my "new discovery"! I felt as a small kid who had a new impressive toy and every minute feels more impressed when he discovers a new "hiden place in the tower". Yes, FreeBSD is like that.
Και φυσικά κάθε φορά που έτρωγα ένα κόλλημα όσον αφορά αυτά που είχα να κάνω και δε μου βγαίναν, χαιρόμουν που θα είχα και κάτι ακόμα να ασχοληθώ (ανωμαλία! ΧΑΧΑΧΑ - μου θύμησε το Μανώλη και τον Κεραμίδα: "Αν όλα λειτουργούν στην εντέλεια τότε ποιό το όφελος; Τα Kernel Panics είναι μια καταπληκτική ασχολία για τις ελεύθερες ώρες που δεν έχουμε!").
And of cource, every time I stuck trying to do some things but I couldn't, I was so happy I would have to solve another one puzzle (HAHA, this reminded me of Manolis and Keramidas: "If everything is right in place and work fine then what's the gain? Kernel Panics is an amazing and funny way to spend our free hours learning, hours that we don't really have, but who cares? :)").
Τελικά ο υπολογιστής λειτουργεί θαυμάσια. Το FreeBSD είναι κάτι που πραγματικά με έκανε να κολλήσω επάνω στον υπολογιστή μου και να χαίρομαι με το να γνωρίζω ακριβώς τι κάνει. Το openSUSE; δεν έχει πια θέση στο Desktop - απλά πήρε πόδι. Βέβαια, πριν του κάνω έξωση το είχα ρυθμίσει να κάνει sync τα mail από τον mailer του FreeBSD, όπως και το FreeBSD να κάνει sync τα mail από αυτόν του openSUSE. Έτσι, με όποιο λειτουργικό κατέβαζα mail τα έβλεπα και από τα δύο. Το πώς έγιναν αυτά θα τα περιγράψω σε επόμενο post, πιθανόν στο FreeBSD World (www.freebsdworld.gr).
Finally, the computer works great. FreeBSD is something that made me stuck completely over my computer and I'm very glad to know what exactly it does. What about openSUSE? It does not belong to my Desktop any more - I have just thrown it away. Of course before its eviction, when I used both of the operating systems I created some mail synchronising scripts between tha mailers of FreeBSD and openSUSE. That way I always had my e-mails in both OSs, no matter which one downloaded them from the mail server of my ISP. How I did this? This perhaps will be described in another post, probably one at FreeBSD World (www.freebsdworld.gr).
Και για όσους αναρωτιούνται, όχι το openSUSE δεν το έβγαλα από το laptop και ούτε πρόκειται. Δεν έχω "αλλαξοπιστήσει" όσον αφορά το Linux. Μην ξεχνάμε ότι το FreeBSD ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ LINUX!
And for those that still wonder, no, I didn't remove openSUSE from my laptop and this will never happen. I didn't change my philosophy about Linux. And don't forget FreeBSD IS NOT LINUX!
Ελπίζω να σας φάνηκε διασκεδαστική η ιστορία.
I hope you liked my story.
Κάπως έτσι ξεκινάμε όλοι με το FreeBSD.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ είσαι πιο τυχερός, βέβαια. Είχες ένα Μανώλη να σου πει και 2 πράγματα. Εγώ την πρώτη φορά που έστησα OpenBSD έσβησα το partition table μου :-)
Κοίτα... τα δύο βασικά πράγματα που λέει ο Μανώλης είναι: α) Handbook κεφάλαιο τάδε, παράγραφος τάδε, τίτλος τάδε! και β) Τα κάνεις βιαστικά και τα κάνεις λάθος!. Φυσικά αυτό το ξέρει πολύ καλύτερα ο ultim8k (Κώστας). ΧΑΧΑΧΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρα από την πλάκα, φυσικά και με βοήθησε ο Μανώλης στην πρώτη μου επαφή με το FreeBSD. Σε λίγο θα χρειαστώ και τη δικιά σου βοήθεια για κάτι kernel panic στο fuse-ntfs!...